Hidrosel ve Kordon Kisti
Hidrosel ve kordon kisti, birbiriyle bağıntılı sayılabilecek iki farklı rahatsızlığı ifade etmek amacıyla kullanılan terimlerdir. Fıtık kesesinin sıvıyla dolması ve karın kısmının kapalı olması hidrosel olarak tanımlanmaktadır. Bu yapı testis çevresini sarar vaziyette bulunur.
Kasık kanalında oluşan kistik yapılaraysa kordon kisti denmektedir. Kord hidroseli olarak da isimlendirilen bu oluşumdaki kistik yapıların içi sıvı doludur. Kordon kisti, genelde erkeklerde görülen bir rahatsızlık olmakla beraber, nadiren de olsa kız çocuklarında da meydana gelebilmektedir.
Hidrosel vakaları ağırlıklı olarak doğum esnasında bulunur. Ancak çocukluk döneminde geçirilen bazı enfeksiyonların da hidrosele neden olabildiği görülmektedir. Bu şekilde ortaya çıkan rahatsızlığa akut hidrosel denilir.
Hidrosel hastalarında sabahtan akşama doğru büyüme eğilimi gösteren şişliklerle karşılaşılır. Hidroselin kendi kendine kaybolduğu sık karşılaşılan bir durumdur. Ancak şişliklerin kaybolmaması cerrahi operasyona ihtiyaç olduğu anlamına gelmektedir.
Hidrosel ile fıtık sık karıştırılan iki rahatsızlık türüdür. Bu ayrımın yapılabilmesi için ultrason ve karın filminden destek alınır.
Hidrosel ve Kordon Kisti Belirtileri Nelerdir?
Hidrosel;
- Vücutta herhangi bir ağrıya neden olmaz.
- Şişliğin büyümesine bağlı olarak ağrı oluşabilir.
Kordon Kisti;
- Şişliğin boyutu arttıkça karın içi basıncın artmasına neden olur.
- Karın içi basınç dolayısıyla hasta rahatsız hissedebilir.
- Kasık kanalındaki kitle fizik muayenede ele gelir.
- Torbada şişlik bulunur.
- Bebekte yoğun huzursuzluk fark edilir.
- Kistik yapının enfeksiyon kapması durumunda ağrı oluşur.
Hidrosel ve Kordon Kisti Tanısı
Hidrosel bulunan bir bebekte, kasık ya da torba içinde, gün boyu farklı boyutlarla gözlenen şişlik vardır. Bu şişliğin içi su doludur ve herhangi bir ağrıya, rahatsızlığa neden olmaz.
Vakaların büyük bölümünde tanı için fizik muayene ve transilluminasyon yeterli olmaktadır. Hidroselin içindeki su varlığını araştırmak için skrotuma karanlıkta ışık tutulur. Sıvı ışığı geçirme özelliğinden dolayı parlak refle almaktadır. Böylece hidroselin içindeki sıvının varlığından emin olunur ve hastaya hidrosel tanısı konulabilir.
Hastada kordon kisti ve hidrosel ayrımının yapılabilmesi amacıyla skrotal ultrasonografiye başvurulmaktadır. Burada eş zamanlı olarak hidrosel sıvının miktarı hakkında da fikir sahibi olunması mümkündür.
Radyasyon içermediği için tamamen güvenilir bir yöntemdir ve hastanın rahatsız hissetmesine de neden olmaz. Skrotal ultrasonografiden elde edilebilecek tüm bilgiler aşağıdaki gibidir.
- Kistin içinde bulunan sıvı madde gözlemlenebilir.
- Sıvının miktarı hakkında bilgi alınabilir.
- Kistik yapı içinde sıvı dışında herhangi bir madde olup olmadığı araştırılabilir.
Tedavi Yöntemleri
Hidrosel tedavisinde izlenecek yol, şişliklerin durumuna göre belirlenmektedir. Karşılaşılan vakaların büyük bir bölümünde hidroselin ortaya çıktıktan 4 ay sonra küçülmeye başladığı gözlenmiştir.
Rahatsızlığın tamamen iyileşmesi ve şişliğin vücutta kaybolması ise 6 ile 12 aylık sürece yayılabilir. Bu tip hidroselde cerrahi operasyona ihtiyaç duyulmaz. Ancak şişliğin inatçı olduğu ve küçülmediği durumlarda hastanın ameliyat edilmesi gerekebilir. Bu durumda hidroselin 12 ay kadar vücutta kalması kriter olarak değerlendirilmektedir.
Hidrosel ameliyatı ve fıtık ameliyatı birbirine oldukça benzer. Ameliyat esnasında hidrosel kesesi açılır ve burada birikmiş olan sıvı boşaltılır. Bu işlemin yanında, ihtiyaç duyulduğu takdirde, fıtık ameliyatındaki diğer işlemler uygulanır.
Komünike olarak nitelendirilmeyen hidrosel ameliyatlarında, bebeğin bir yaşını doldurması beklenmektedir. Çoğu vakada (yaklaşık %90 oranında) hidrosel kendiliğinden geçtiği için ameliyata gerek duyulmaz. Ancak aksi durumda hasta ameliyat edilir.
Ameliyat sonrasında bölgede hafif morlukların oluşması normaldir. Buradaki morluk ve şişlikler birkaç gün içerisinde kendiliğinden düzelmeye başlar. Bölgede aşırı şişlik oluşmuşsa ve çocukta yüksek ateş varsa zaman kaybetmeden hekime başvurulması gerekmektedir.
